غلبه برکمبود آهن با غنی سازی آرد

چرا کمبود آهن مهم است؟  کمبود آهن شایعترین علت کم خونی است.   براساس آمارهای جهانی نزدیک به یک چهارم   جمعیت دنیا کم خون هستند.   کم خونی در تمام سنین دیده می شود.   زنان در سنین باروری (به علت عادت ماهیانه، بارداری،  شیردهی)و کودکان زیر 5 سال بیشتر   در معرض کم خونی فقرآهن هستند و کمبود آهن   در این مقاطع سنی می تواند منجر به تاخیر رشد   جسمی، کاهش قدرت یادگیری و ضریب هوشی   به میزان 5 تا 10 امتیاز در آنان شود. افرادی که دچار کمبود اهن وکم خونی می شوند، بدلیل ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت ها، بیشتر بیمار می شوند ودوره بیماری در آنها طولانی تر است. اثرات کم خونی به ویژه نوع شدید آن در دوران شیرخواری و اوایل کودکی تقریبا غیرقابل جبران و با درمان بعدی هم قابل اصلاح نیست.بر اساس آمارهای جهانی، کمبود آهن به رشد و تکامل مغزی 40 تا 60 درصد کودکان 6 تا 24 ماهه کشورهای در حال توسعه صدمه می زند.کم خونی دردوران بارداری به دلیل کمبود آهن سبب تاخیر رشد جنین، تولد نوزاد با وزن کمتر از 2500گرم می شود.افرادی که دچار کمبود آهن وکم خونی می شوند همیشه احساس ضعف وخستگی می کنند ودرنتیجه از کارایی آنها کاسته می شود. یکی ازراههای جلوگیری از ابتلا به کمبود آهن ،غنی سازی مواد غذایی است.  غنی سازی مواد غذایی (Fortification) چیست؟  غـنـی سـازی عبارتست از افزودن یک یا چند ماده مغذی به غذای مصرفی متداول مردم. غنی سازی مواد غذایی باانواع مواد مغذی مثل آهن ،روی ،کلسیم ،ویتامین های گروه B  ، به عنوان ارزان ترین و موثرترین راه برای کاهش شیوع کمبود ریزمغذی ها در جامعه مطرح است و در بلند مدت، می تواند به صورت پایدار موجب بهبود وضعیت ریزمغذی ها وکاهش شیوع آنها در جمعیت یک منطقه شود. با مصرف روزانه محصولات غذایی غنی شده، بخشی از نیازبدن تامین می شود.  تاریخچه غنی سازی موادغذایی در جهان:  غنی سازی روش جدیدی برای پیشگیری از کمبود مواد مغذی نیست و بیش از صد سال است که از این روش برای پیشگیری و کنترل عوارض کمبود برخی از ریزمغذی ها استفاده می شود. به عنوان مثال، افزودن ید به نمک سفره برای پیشگیری و درمان گواتر که دراثر کمبود یدایجاد می شود، از سال 1831 آغاز شده است. کانادا در سال 1944 غنی سازی آرد با ویتامین های B1 و B2 در منطقه نیوماندلند را آغاز نمود و پس از 4 سال، شیوع کمبود این دو ویتامین در این منطقه بصورت قابل توجهی کاهش پیدا کرد. در فیلیپین غنی سازی برنج با ویتامین B1 از سال 1947 آغاز شد و مطالعه انجام شده دو سال پس از اجرای طرح نشان داد که مرگ و میر ناشی از بیماری بری بری ( که دراثر کمبود این ویتامین ایجاد می شود ومی تواند کشنده باشد)، از 24000 نفر در سال 1947 به صفر رسیده است. نمــونه ای دیگر از موفقیت اجرای برنامه غنی سازی را می توان در کشور ونزوئلا مشاهده نمود. کشور ونزوئلا در سال 1993 تصمیم گرفت که تمام آرد گندم و ذرت مصرفی را بــا آهــن غنی سازد. پس از گذشت یکسال، بررسی کودکان سنین مدرسه نشان داد که کم خونی در آنها در حد قابل توجهی کاهش یافته است  غنی سازی آرد :  غنی سازی آرد گندم از حدود 60 سال پیش در کشورهای آمریکا و انگلیس اجرا شده است و ریزمغذی هایی مثل آهن، کلسیم و ویتامین های گروه B به آرد اضافه شده است. از سال 1996، کشورهای مختلف، اسید فولیک را نیز به آرد گندم اضافه کردند. دلیل این کار، تاثیر اسید فولیک بر کاهش نقایص مادرزادی لوله عصبی (NTD) ، کاهش شیوع هموسیستین بالا (که ریسک فاکتور بیماری های قلبی عروقی است)، کاهش شیوع سرطانها و آلزایمر است که طی مطالعات متعددی به اثبات رسیده است. در کشور امریکا، غنی سازی آرد با اسید فولیک که از سال 1996 شروع شد منجر به کاهش شیوع نقایص مادرزادی لوله عصبی(Neural Tube Defects) تا 19% گردید و در کشور کانادا طی سالهای 1995 تا 2001 که اسید فولیک به آرد اضافه شده است، نقایص مادرزادی لوله عصبی تا 50 درصد کاهش یافته است.  چرااسید فولیک به آرد اضافه می شود؟              به دلیل اهمیت اسید فولیک در ارتقاء سطح سلامت جامعه این ویتامین امروزه در دنیا بسیار مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر آن با توجه به نقش ویژه اسید فولیک در کاهش هموسیستئین از این ویتامین به عنوان یک عامل در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی، ترومبوزوریدهای عمقی و آمپولی ریوی نام برده اند. به این دلیل FDA امریکا از سال 1994 اضافه کردن آن را به آرد غلات به منظور غنی سازی مجاز اعلام نموده است. مصرف 4/0 میلی گرم آن درزنان سنین باروی علاوه بر تامین نیاز روزانه از بروز ناهنجاری های مادرزادی لوله عصبی در نوزادان پیشگیری می نماید.     چرا غنی سازی آرد گندم ؟              نان یکی از مواد غذایی است که برای غنی سازی مورد استفاده قرار گرفته است. در این جوامع آرد سفید و کاملا" تصفیه شده برای تهیه نان استفاده می شود که ویتامین ها و املاح آن متناسب با درجه استخراج آرد، از دست می رود. در فرآیند آسیاب کردن آرد گندم که سبوس گرفته می شود با افزایش درجه استخراج، میزان ریزمغذیهای آرد کاهش می یابد. بطوری که آرد هر چه سفیدتر باشد ومقدار بیشتری ازسبوس آن گرفته شده باشد، مقدارکمتری ویتامین واملاح دارد.  چرا سبوس گندم گرفته می شود؟   سبوس گندم حاوی مقادیر زیادی فیتات است که جذب املاح دو ظرفیتی مثل آهن، روی، کلسیم وعده غذایی را کاهش می دهد. بنابراین در جوامع توسعه یافته،برای جلوگیری از کمبود آهن ، ســبوس را بــــطور کامل جدا کرده و سپس درفرآیند غنی سازی آهن و سایر ریزمغذیهای از دست رفته را به آرد اضافه می کنند.  غنی سازی نان با آهن واسید فولیک در ایران  در کشور ایران نان قوت غالب وغذای اصلی مردم بویژه در مناطق روستایی بشمار می رود. براساس نتایج بررسی مصرف مواد غذایی ، سرانه روزانه مصرف نان در کشور 320 گرم است. این مقدار درحدود 34% انرژی و 40% پروتیین مورد نیاز روزانه را تامین می کند. به همین دلیل ،نان به عنوان یک حامل مناسب برای غنی سازی با ریزمغذیها بویژه آهن واسید فولیک درنظر گرفته شده است. با تدوین برنامه ملی غنی سازی آرد، آردهای خبازی با اهن واسیدفولیک غنی می شوند. در حال حاضر در تمام استانهای کشور بجز تهران برنامه غنی سازی آرد شروع شده ومردم ازنان غنی شده استفاده می کنند. با مصرف نان غنی شده ، حداقل 30درصد نیاز بدن به آهن واسید فولیک تامین می شود.

هفت نکته مهم در کاهش وزن

 

هفت نکته مهم در کاهش وزن

حفظ وزن در محدوده طبیعی خود (BMI=18/5-25) نه تنها در سلامتی جسمی و روحی فرد، بلکه در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها نقش اساسی دارد؛ چه بسا با داشتن وزن مناسب می توانیم خود را از شر بسیاری از بیماری ها نظیر بیماری قلبی، فشار خون بالا، سکته های قلبی و مغزی، استئوآرتریت، برخی از سرطان ها، تنگی نفس (آپنه) هنگام خواب و افزایش میزان کلسترول خون و... ایمن کرده و سلامت خود را تا حدودی تضمین کنیم.

بسیاری از افرادی که دچار اضافه وزن یا چاقی بوده اند بعد از کاهش وزن نه تنها احساس سلامتی عمومی بیشتری داشته اند، بلکه حتی بهبود در خلق و خو و اعتماد به نفس هم از طرف آنها گزارش شده است. پس می بینید که انگیزه ی کافی برای قرار گرفتن در این مسیر وجود دارد.

گاهی اوقات رعایت برخی نکات که کوچک و کم اهمیت به نظر می آیند می توانند در رسیدن ما به اهدافمان نقش اساسی داشته باشند خصوصا در دستیابی به کاهش وزن نیز این امر بسیار صادق است و رعایت نکات کوچک می توانند برای ما نقش تعیین کننده ای داشته باشند.

 به طوری که در کنار همه ی دستورات و توصیه های موجود برای کاهش وزن، هفت نکته ی مهم وجود دارد که می تواند برنامه ی کاهش وزن ما را تکمیل کرده و در به نتیجه رسیدن برنامه رژیمی به ما کمک کند:

1.     میل و احساس نیاز به کاهش وزن باید از جانب خود فرد باشد. اگر در مورد تغییر در شیوه زندگی خود دچار تردید و دودلی هستید یا به خاطر خوشحالی و رضایت دیگران تصمیم به این کار گرفته اید به احتمال زیاد با شکست مواجه خواهید شد. دقت داشته باشید که هنگام ایجاد تغییرات بررسی کنید که کدام تغییر بر روی شما جواب می دهد. رژیم غذایی و برنامه ی ورزشی دوست شما ممکن است در مورد شما کاملا غلط باشد. کلید کاهش وزن، پیدا کردن روشی است که در مورد شما کارساز باشد.

2.     خودتان را در مورد این که در اجرای برنامه ی کاهش وزن ایده آل نیستید سرزنش نکنید. زمانی که تلاش شما در جلوگیری از پرخوری مؤثر واقع نشد به این معنی نیست که برنامه ی کنترل وزن شما کاملا با شکست مواجه شده و باید آن را رها کنید. سعی کنید که اشتباهات خود را بپذیرید ولی اجازه ندهید که این اشتباهات و انتخاب های نادرست از غذاها شما را از ادامه مسیر بازدارد. این قضیه در مورد ورزش هم صادق است. بازماندن از اجرای بخش اندکی از برنامه های ورزش که می بایستی انجام می دادید به این معنی نیست که دیگر نمی توانید به برنامه ی قبلی خود بازگردید. کنترل وزن به این معنا نیست که شما در همه زمان ها انتخاب درستی از غذاها داشته باشید بلکه به این معنی است که تلاش کنید در اکثر مواقع انتخاب های خوب و شایسته ای داشته باشید.

3.     سعی کنید از محیط ها و شرایط وسوسه کننده ای که باعث کارشکنی در برنامه غذاییتان می شود دوری کنید. برای همه ی ما شرایطی وجود دارد که ما را در معرض پرخوری قرار می دهد. مثلا زمان استراحت میان روز برای صرف چای یا قهوه، یا قرار گرفتن در جمع دوستان بعد از کار روزانه می تواند فرصت مناسبی برای پرخوری و کارشکنی در اجرای رژیم باشد. پس، از قرار گرفتن در چنین شرایطی اجتناب کنید و تلاش کنید فعالیت ها و سرگرمی های دیگری را برای این زمانها برنامه ریزی کنید.

4.     سعی کنید بیشتر با افرادی که به تلاش های شما برای کاهش وزن بها می دهند و از شما حمایت می کنند همنشینی داشته باشید. حتی دوستان بسیار خوب ما هم می توانند دانسته یا ندانسته باعث خراب شدن برنامه کاهش وزن ما شوند. اوقات خود را با افرادی سپری کنید که شما را برای خوردن غذاهای کم ارزش تحت فشار قرار ندهند.

5.     هنگام دستیابی به اهداف میان مدت، برای خود جوایزی غیر از غذا در نظر بگیرید. به عنوان مثال در پایان هفته اول اجرای برنامه غذایی سالم یا بعد از کاهش اولین دو کیلو از وزنتان برای خود یک کتاب یا یک CD به عنوان جایزه خریداری کنید.

6.     یخچال و گنجه ی خود را با غذاهای سالم پر کنید. از تنقلات پر کالری ولی کم ارزش از لحاظ مواد مغذی، مثل چیپس و بیسکوئیت و شکلات دوری کنید ولی فراموش نکنید که گزینه های سالم تری مثل میوه جات و سبزیجات تازه و خشک شده، ماست و شیر کم چرب، ذرت بو داده و ... را جایگزین آنها کرده و در دسترس خود قرار دهید. مثلا یک عدد سیب می تواند میان وعده ی بسیار مناسبی برای رفع حالت گرسنگی شما باشد.

7.     به جای آن که روی وزن ایده آل خود تمرکز کرده و آمال و آرزوی خود را رسیدن به آن قرار دهید به اهداف کوچکتری فکر کنید. مثلا تصیم بگیرد که در انتهای هفته یا ماه به چه وزنی می خواهید برسید و تمرکز خود را روی آن معطوف کنید.

بی اختیاری ادراری Urinary incontinence

بی اختیاری ادراری Urinary incontinence

بی اختیاری ادرای از دست دادن کنترل بر  

ادرار کردن است به طوری که شما قبل از اینکه به توالت برسید مقداری ادرار نشت 

 می کند.انواع مختلفی از بی اختیاری  

ادراری موجود است.

یک نوع بی اختیاری ادراری از نوع بی اختیاری استرس استstress incontinence . این نوع بی اختیاری زمانی رخ می دهد که ماهیچه های لگنی زیر مثانه آنقدر قوی نیستند که در مقابل فشاری که از بال به مثانه آورده می شود تاب مقاومت را ندارند.هنگامیکه ماهیچه های لگن شما راه بدهند ، آنها رها می کنند و می فشرند اطراف انتهای مثانه شما ، و بنابراین ادرار می تواند خارج شود.بی اختیاری در اثر استرس در زمان حاملگی ، هنگام سرفه کردن،عطسه،بلند کردن،خندیدن و هنگام حرکات به عقب بدن که فشار بر مثانه می آید شایع است.

نوع دیگر شایع بی اختیاری ادراری از نوع اصراری Urge incontinence است، همچنین موسوم به مثانه بیش از حد فعال است.با این نوع بی اختیاری urge مثانه به کشیدن و گشاد شدن و به علائم عصبی کلا حساس می شود، بنابراین ممکن است شما احساس انگیزش به ادرار کردن داشته باشید زمانی که مثانه شما فقط  قسمتی از آن پر شده است. همچنین با این نوع بی اختیاری urge ، مثانه شما میتواند فشرده شود بعد از یک کوچکترین تحریک که حتی می تواند فکر کردن به ادرار کردن باشد که منجر به تحریک و نشت ادرار می شود.در این مورد، شما ممکن است خود را خیس کنید زمانی که صدای شره آب را می شنوید یا شیر را باز می کنید که ظرفها را و یا دست خود را بشویید.شما همچنین خودتان را خیس کنید درست زمانی که وارد حمام می شوید یا زمانی که می خواهید وارد خانه شوید و کلید را داخل در می کنید اگر قصد دارید که مستقیما به حمام بروید.

برای زنها داشتن بی اختیاری ادراری بعد از بچه دار شدن شایع است. حاملگی و تولد بچه می تواند بر وضعیت ماهیچه های لگن تاثیر بگذارد، اما همچنین می تواند موجب کشیده شدن و صدمه اعصاب لگن شود. صدمه عصبی می تواند موجب بی اختیاری urge شود. بی اختیاری ممکن است با کمال تعجب به مدت زیادی بعد از زایمان به طول انجامد، بخصوص زمانی که التیام عصبی باید اتفاق افتد.یک بررسی یافته است که 3 ماه بعد از تولد بچه ، 15% از زنان هنوز نشت ادراری دارند.

بی اختیاری ادراری موقت معمولا به وسیله عفونت های ادراری ایجاد می شود.بی اختیاری ادراری همچنین می تواند در نتیجه افتادن رحم باشد، پرولاپس رحم(uterine prolapse)  یا سوزش واژن(واژینیت) باشد.مشکلات عصبی مانند بیماری ام اس Multiple sclerosis یا صدمه به نخاع می تواند موجب سرازیر شدن و لبریز شدن مثانه یا خالی شدن غیر قابل انتظار باشد.بی اختیاری ادراری می تواند یک از عوارض اشعه درمانی یا جراحی پروستات باشد.

بعضی از افراد مثانه آنها عمل طبیعی و کنترل طبیعی دارند، ولی آنها قادر به حرکت آزادانه برای رفتن به توالت نیستند. مشکلاتی مانند آرتریت می تواند منجر به بی اختیاری ادراری به علت اینکه فرد آنقدر آهسته حرکت می کند که نمی تواند به موقع به توالت برسد.

بی اختیاری ادراری حدود 13 میلیون نفر را در ایالت متحده درگیر و به صورت شایع تری در زنان نسبت به مردان است. این در 10% تا25% از زنان جوانتر از 65 سال و در 15% تا 30% از زنان پیرتر از سن 60 که در خانه های سالمندان زندگی نمی کنند دیده می شود. در بین افرادی که در مراکز مراقبت زندگی می کنند ، بی اختیاری ادراری بیشتر شایع تر است، و بر بیش از 50% از زنان بیمار تاثیر می گذارد.

نشانه ها

نشانه اصلی بی اختیاری ادراری نشت ادرار است.این نشت می تواند مکرر و یا نادر باشد، می تواند به صورت خیس کردن و یا مقدار کم باشد. بی اختیاری نوع urge می تواند موجب فقره های نشت در هنگام خواب شود.

اگر نشت ادرار همراه با درد در زمان ادرار کردن باشد و یا ادرار صورتی ، قرمز، یا تغییر رنگ تیره و یا ادرار بد بو ، درد شکم یا پشت، ادرار کردن مکرر، به نظر می آید که عفونت ادراری موجب آن باشد.

تشخیص

بعد از بررسی تاریخچه پزشکی ، پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که جزئیات زمان و مقدار ادرار که در عرض 24 ساعت تا 72 ساعت نشت می کند را ثبت کنید. این بعضی اوقات موسوم به دفتر خاطرات روزانه ادرار کردن است.شما می توانید میزان نوشیدن مایعات را به خوبی در این زمان ثبت کنید، و شما می توانید هر گونه عاملی که موجب تحریک می شود مانند فعالیت های جسمی ، سرفه،یا خندیدن که در ارتباط با دفعات نشت ادراری شما می باشد.

یک معاینه نورولوژیک و یک معاینه لگنی ممکن است کمک به پزشک شما برای درک بهتر علت بی اختیاری ادراری کند. معاینه شما ممکن است همچنین شامل یک آزمایش برای مشخص کردن اینکه مثانه شما کاملا تخلیه می شود. برای این آزمایش ، از شما خواسته می شود که ادرار کنید تا مثانه شما تخلیه شود.سپس، میزان ادرار مانده در مثانه را اندازه می گیرند،یا به وسیله اولتراسوند (سونوگرافی)، یا به وسیله تخلیه باقی مانده ادرار از طریق یک لوله باریک (کاتتر)که با ملایمت به داخل پیش آبراه فرو می کنند. یک آزمایش ادرار معمولا انجام می گیرد برای چک کردن عفونت ادراری.

اگر پزشک شما مشکوک به صدمه عصبی در علت بی اختیاری ادرار در شما باشد، شما ممکن است احتیاج به سی تی اسکنCT scan   یا ام آر آی MRI از مغز یا نخاع خود داشته باشید.

زمان مورد انتظار

بی اختیاری ادراری ممکن است مشکل کوتاه مدت اگر در رابطه با حاملگی و یا عفونت ادراری باشد. بی اختیاری ادراری که در رابطه با ضعیفی ماهیچه ها، صدمه به لگن یا مشکلات عصبی باشد اغلب اوقات یک مشکل طولانی مدت است.

پیشگیری

بیشتر زنان نیاز به نگرانی در مورد پیشگیری از بی اختیاری ادرار در آنها نیست.این مشکل می تواند همان زمانی که شروع می شود درمان شود.

اگر شما در نظر دارید یا ندارید که رحم خود را بردارید hysterectomy و اگر این جراحی ضروری نیست، شما باید بدانید که بی اختیاری ادرار در در زنانی که رحم خود را برداشته اند بیشتر شایع است.

جایگزینی استروژن احتمال شما را از رسیدن به بی اختیاری ادراری نمی کاهد، اگر چه پزشکان زمانی فکر می کردند که استروژن کمک کننده است.این فقط در مورد درمان برای علل خاص نشانه های ادراری واژینیت اتروفیکatrophic vaginitis استفاده و به عنوان یک استراتژی پیشگیری کننده توصیه نمی شود.

زنانی که چاق هستند و زنانی که به صورت مرتب ورزش نمی کنند بیشتر مساعد گرفتن بی اختیاری ادراری هستند. این یک دلیل خوب برای خوردن غذای سالم و ورزش در خلال زندگی است.

درمان

(اینجا لیک  کنید ------> ورزش های کگلkegel exercises

در خیلی از موارد ، زنان می توانند به وسیله انجام ورزش های ماهیچه های لگن بی اختیاری ادراری را بهبود و یا از بین ببرند. این ورزش ها موسوم به kegel exercises باعث قوی کردن ماهیچه هایی که دهانه پیش ابراه ، واژن و مقعد را احاطه می کنند می شود. این ورزش بخصوص در بی اختیاری ادراری از نوع استرس موثر می باشد، اما آنها همچنین می توانند کمک به کنترل مثانه شما اگر بی اختیاری از نوع های دیگر دارید کنند.

برای انجام ورزش kegel ، شما نیاز دارید که ماهیچه های خود را به طریقی بچلانید که موجب شود شما احساس تنگ کردن و سفت گرفتن مقعد و واژن خود دارید. یک نمونه توصیه ای برای زنان این است که به مدت 6 تا 8 ثانیه در یک نوبت و 8 تا 12 فشردگی در هر نوبت. شما می توانید این ورزش را چندین بار در هفته تکرار کنید. این به مدت چند ماه یا بیشتر طول می کشد قبل از اینکه فواید آن آشکار شود.

دوبار تربیت کردن مثانه Bladder retraining

بی اختیاری اضطراریurge می تواند بهبود یابد با یک برنامه ساده که کمک به مثانه شما می کند که کمتر به تحریکات در طول زمان حساس باشد. فشردن مثانه شما یک پاسخ موقعیتی است.برای کمک به مثانه که کمتر از جا در رود، شما احتیاج دارید که به مثانه خود پی بردن به زمان را یاد دهید وقتی که به وسیله علائم یک مثانه پر تحریک نشده است.برای انجام دادن آن ابتدا، مثانه خود را با یک برنامه ریزی سفت و سخت قبل از اینکه کاملا پر شود تخلیه کنید. این ممکن است نیاز باشد که شما یم تایمر یا کرونومتر را داشته باشید و هر نیم ساعت یا یکساعت به توالت بروید و آن را متوقف کنید.بعد از داشتن یک یا دو روز موفقیت آمیز،شما می توانید به تدریج زمان بین توقف های توالت را زیاد تر کنید. مثانه شما ممکن است تا چند هفته از این برنامه شرطی کردن جواب ندهد.

شما همچنین می توانید بی اختیاری ادراری از نوع urge را با یادگیری راه های ساکت نگه داشتن علائم مثانه خود بهبود بخشید.وقتی شما احساس یک اضطرار برای ادرار کردن را دارید، سعی کنید بنشینید و نفس عمیق بکشید برای یک زمان کوتاه به جای مسابقه دویدن به سمت توالت. ورزش های Kegel را برای گیج کردن مثانه انجام دهید.بعضی از متخصصان برای بیماران یک بیوفیدبک اسفنکتر گذاشته که میزان فشار مقعد ،مثانه،و فشار شکم در خلال فشردن kegel و یا در خلال روش های شل کردن نشان می دهد.

داروها

چند دارد هست که می تواند میزان سفتی ماهیچه ای مثانه را کم کند. این داروها می توانند نشانه های بی اختیاری ادراری از نوع اضطرارurge را بهبود بخشند.شایعترین داروی مورد استفاده در درمان بی اختیاری ادراری (اکسی بوتینینoxybutynin و tolterodine(Detrol) ).زنانی که عفونت ادراری دارند آنتی بیوتیک داده می شوند. برای زنان بعد از یائسگی که دارای واژینیت که به علت کم بودن میزان استروژن ایجاد شده هستند، کرم های استروژن یا قرص های داخل واژنی می تواند موثر باشد، ولی استروژن کمک به بی اختیاری ادراری در زنانی که این وضعیت واژنی را ندارند نمی کند.

به غیر از داروهای شیمیای میتوان به داروهای گیاهی نیز اشاره کرد

دارو جهت بی اختیاری 

1.  ادرار سعد کوفی  یک قسمت 
2.  سنبل الطیب یک قسمت 
3.  اسطو خودوس یک قسمت 
4.  کندر یک قسمت 
5.  بلوط یک قسمت 
6.  کمون کرمانی یک قسمت 
7.  عسل هجده قسمت 

 طرز تهیه و مقدر مصرف : داروها را کوبیده سپس الک نموده سپس با عسل مخلوط نموده روزی 5 گرم با کمی آب میل کنید .

وسایلی که ماهیچه های لگن را تقویت می کند.

یک پزشک گاهگاهی توصیه به استفاده از وزنه های مخروطی شکل برای افزایش دادن تاثیر موقعیت ماهیچه ای ورزش kegel می کنند. شما می توانید یکی از این مخروط ها را داخل واژن خود کنید قبل از اینکه شما شروع به ورزشهای لگن نمایید.

اگر نشت ادرار شما به علت افتادگی رحم یا یک برآمدگی یا خمش در پیش آبراه باشد، یک حلقه پلاستیکی سفت که انتهای رحم شما را نگه می دارد ممکن است کمک کننده باشد.این وسیله موسوم به رحم بند یا شیاف مهبل(pessary)  است، این می تواند داخل واژن قرار داده شود به وسیله یک پزشک و مداوم استفاده شود.

جراحی

شایعترین علت بی اختیاری ادراری از نوع استرسstress incontinence در زنان کم شدن حمایت در گردن مثانه است. جراحی می تواند برای درمان این مشکل استفاده شود، زمانی که دیگر روش های درمانی غیر موثر هستند.

جراحی را می توان به وسیله یک برش بالای استخوان شرمگاهی انجام داد، از داخل یک برش در واژن،یا در بعضی از موارد، به وسیله فرو کردن یک وسیله نیدل شکل از داخل پوست بالای استخوان شرمگاهی یا داخل دیواره جلویی واژن، با هدایت حرکت نیدل به وسیله استفاده از پروب سونوگرافی داخل پیش آب راه با یک زنجیر از بافت پیوندی یا حلقه ای از مواد بخیه و سپس مهار کردن پیش آبراه به لگن بنابراین خم نخواهد شد یا از مرکز منحرف نمی شود.جراحی از طریق یک برش ، که اجازه به جراح می دهد که بطور واضح کار خود را ببیند،موفقیت های طولانی مدتی از روش جراحی با نیدل داشته است.

گاه و بیگاه ، گردن مثانه می تواند به وسیله تزریق مواد غیر قابل جذب کلفت شود.این می تواند کمک به بعضی از مردم برای نگه داشتن ادرار به سادگی کند.

به ندرت یک تحریک کننده الکتریکی ممکن است به صورت جراحی کاشته شود. این وسیله به صورت دوره ای عصب دنبالچه ایsacral nerve را که عصب کنترل عمل مثانه و ماهیچه های لگن است را تحریک می کند.این ممکن است باعث کاهش نشانه ها در افرادی که بی اختیاری ادراری از نوع اضطراری urge و یا سر ریز شدن مثانه دارند می شوند.

استراتژی های دیگر

اگر شما سیگاری هستید و ادرار شما زمانی که سرفه می کنید، این یک دلیل عالی برای شما خواهد بود که سیگار را ترک کنید.و درمان های لازم را برای سرفه خود از پزشک دریافت کنید.

اگر چه کهنه و پوشک ها ی بالغین میتواند امنیت بیاورد، این محصولات همچنین می تواند موجب تحریک پوست شده ، و آنها نباید اولین یا تنها درمان مورد استفاده در بی اختیاری ادرار باشد.

زمانی که به یک متخصص باید رجوع کرد

چون زنها اغلب اوقات اکراه دارند که در مرد نشانه های بی اختیاری ادرار خود به پزشک خود بگویند، کمتر از 50% مراقبت های پزشکی را دریافت می دارند.بی اختیاری ادراری  یک مشکل خیلی شایع است، و گستره ای از درمان های ممکن را دارد. اگر شما بی اختیاری ادراری را تجربه می کنید ، به پزشک خود بگویید.

پیش آگهی

حدود 80% از زنان که برای بی اختیاری ادراری درمان می شوند یافته اند که نشانه های آنها بهبود می یابد. بیمارانی که برنامه تربیت مثانه را ادامه می دهند ممکن است نتایج خوب را بعد از فقط هفته های کمی از درمان ببینند. ورزش kegel کنترل ادرار را در 40% تا 75% از زنانی که استفاده سازگاری داشته بهبود می بخشد.

جراحی برای بی اختیاری ادراری نشان داده شده است که زیاد موفقیت آمیز است، اما این می تواند در نتیجه یک یا بیشتر عوارض باشد.بعضی از این عوارض امکان پذیر شامل:

-          مشکل در تخلیه مثانه

-          اسپاسم مثانه

-          عفونت مثانه

-          صدمه به مثانه هنگام جراحی

-          بازگشت بی اختیاری

Harvard Medical School