پزشکی.دندان پزشکی.تغذیه.

پزشکی.دندان پزشکی.تغذیه.

مطالب جالب و آموزنده پزشکی
پزشکی.دندان پزشکی.تغذیه.

پزشکی.دندان پزشکی.تغذیه.

مطالب جالب و آموزنده پزشکی

اسپاسم عضلانی یا کرامپ

 
اسپاسم عضلانی یا کرامپ
نوعی انقباض غیر ارادی ماهیچه می‌باشد که اکثرا ناگهانی اتفاق می‌افتد و اکثرا سریع برگشت پذیر است،اما گاهی بسیار دردناک می‌باشد.
ماهیچها اعضای هستند که سبب حرکت در بدن میشوند ،به طور کلی‌ در بدن ۳نوع ماهیچه وجود دارد۱ماهیچه قلبی که سبب پمپاژ خون میشود.۲)؛ماهیچه‌های اسکلتی که سبب حرکت بدن میشود.۳)؛ماهیچه‌های نرم مثل معده و روده .

علل اسپاسم؛

علت‌های متفاوتی مطرح است و بیماریهای مختلفی‌ میتوانند با اسپاسم خود را نشان دهند.اما اکثرا اسپاسم در ماهیچه‌های خسته و زیاد کار کرده اتفاق می‌افتد و یا در مواردی که ماهیچها زیاد کشیده شوند و یا برای مدت طولانی در یک حالت بمانند.در این حالت آب و انرژی ماهیچه تخلیه شده ،به دنبال آن انقباض شدید اتفاق می‌افتد.این حالت به دنبال ورزش‌های شدید و در آب و هوای گرم بیشتر دیده میشود.اکثرا ماهیچه‌های بزرگ مثل ساق پا بیشتر درگیر میشوند.
از موارد دیگر اشاره به بیماریهای عروقی مثل تنگی شریانها(سرخ رگ) و گرفتگی آنها دیابت،بیماریهای کلیوی،تیرویدی،کم خونیها،میو پاتی،صدمات نخأعی،استرس و اضطراب،مصرف زیاد کافئین در طول روز،ورزشهای شدید و کم آبی باید اشاره کرد.
اکثر کرمپ‌های که در طول شب اتفاق می‌افتند بیشتر در منطقه پشت ساق پا بوده
که اگر مکرراً تکرار شوند ۲ بیماری مطرح است۱؛سندرم پای بیقرار و ۲؛کرمپ مکرر شبانه که از نشانه‌های بیماریهای اختلال خواب هستند.
اگر کرامپ‌های مکرر با شدت زیاد دارید حتما به پزشکتان مراجعه کنید،مصرف مداوم آب و مایعات را فراموش نکنید.

درمان؛

مصرف مناسب آب و مایعات،آمادگی بدنی قبل از انجام کارهای ورزشی سخت،انجام حرکت کششی بعد از ثابت ماندن‌های طولانی در یک وضعیت کمک کننده است.وقتی‌ اسپاسم شروع میشود ماهیچه را به آرامی بکشید و از کمپرس سرد و گرم به نوبت استفاده کنید.
برای درمان اصلی‌ باید علت اصلی‌ مشخص شود پس به پزشک مراجعه کنید تا بررسی کامل انجام شود.اما مصرف کوتاه مدت مسکنها مثل بروفن و ریلکس کنندهای ماهیچه مثل دیازپام برای مدت کوتاهی مفید است اما باید زیر نظر پزشک تجویز شود.

وقتی با تعداد زیادیی مصدوم‌ روبرو می شویم چه باید بکنیم ؟

مصدومان‌ متعدد   
در وضعیت‌هایی‌ مثل‌ حوادث‌ ترافیکی‌ عمده‌، ممکن‌ است‌ مجبور باشید همزمان‌ به‌ چندین‌ مصدوم‌ رسیدگی‌ کنید. ممکن‌ است‌ تنها یا همراه‌ با سایر ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ مشغول‌ کار باشید و یا به‌ متخصصان‌ کمک‌ برسانید.

در هر کدام‌ از این‌ وضعیت‌ها، استفاده‌ از یک‌ راه‌ و روش‌ منظم‌ توأم‌ با خونسردی‌ در آشفتگی‌ و هرج‌ و مرج‌ ابتدایی‌، بسیار مهم‌ است‌. در ابتدا تمام‌ مصدومان‌ بی‌هوش‌ را شناسایی‌ کرده‌، بر سر آنها حاضر شوید و با انجام‌ ارزیابی‌ اولیه‌ هرگونه‌ آسیب‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ را شناسایی‌ و درمان‌ کنید.
 
نحوه‌ برخورد با حادثه‌
حوادث‌ عمده‌ای‌ که‌ تعداد زیادی‌ مصدوم‌ به‌ جای‌ می‌گذارند، فشار توان‌فرسایی‌ بر دوش‌ نجات‌دهندگان‌ وارد می‌کنند.

مجرب‌ترین‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌ که‌ در محل‌ حادثه‌ حاضر است‌، باید مسؤولیت‌ را بر عهده‌ بگیرد. اولین‌ کار آن‌ است‌ که‌ مطمئن‌ شوید با مراکز خدمات‌ اورژانس‌ تماس‌ گرفته‌ شده‌ و اطلاعات‌ دقیق‌ در مورد حادثه‌، در اختیار آنها گذاشته‌ شده‌ است‌.

اولویت‌ بعدی‌، ارزیابی‌ صحنه‌ حادثه‌ و در صورت‌ امکان‌، بی‌خطر ساختن‌ آن‌ است‌. سپس‌، ارایه‌ کمک‌های‌ اولیه‌ اورژانس‌ را در صورت‌ بی‌خطر بودن‌، آغاز کنید. در صورتی‌ که‌ سایر ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ از راه‌ رسیدند، در حد توان‌ اطلاعات‌ در اختیارشان‌ بگذارید. با ورود خدمات‌ اورژانس‌، افسر ارشد کنترل‌ اوضاع‌ را در دست‌ خواهد گرفت‌.

در حوادث‌ عمده‌، پلیس‌ محل‌هایی‌ را برای‌ تجمع‌ اختصاص‌ می‌دهد و افسرانی‌ را برای‌ دریافت‌ گزارش‌های‌ نجات‌دهندگان‌ منصوب‌ می‌کند. از بین‌ نبردن‌ شواهد موجود در محل‌ حادثه‌ بسیار مهم‌ است‌ چون‌ ممکن‌ است‌ در آینده‌ نیاز به‌ تحقیقات‌ قانونی‌ باشد.
 
نقش‌ ارایه‌کننده‌ کمک‌های‌ اولیه‌
در حوادث‌ عمومی‌ عمده‌ (به‌خصوص‌ وقتی‌ که‌ یک‌ پزشک‌ در گروه‌ شما حضور دارد)، ارایه‌کنندگان‌ کمک‌های‌ اولیه‌ تا زمان‌ ورود آمبولانس‌ و سایر خدمات‌، نقش‌ گروه‌ پزشکی‌ حاضر در محل‌ را ایفا می‌کنند. با ورود این‌ افراد، نقش‌ شما در رسیدگی‌ به‌ حادثه‌، کاهش‌ می‌یابد.

در تمام‌ حوادث‌ عمده‌، در صورتی‌ که‌ یکی‌ از اعضای‌ خدمات‌ اورژانس‌ از شما درخواست‌ کند که‌ صحنه‌ را ترک‌ کنید، باید این‌ کار را انجام‌ دهید.

البته‌ ممکن‌ است‌ از شما درخواست‌ شود که‌ با انجام‌ کارهای‌ ساده‌ای‌ (مثل‌ در دست‌ گرفتن‌ سرم‌ یا نگه‌ داشتن‌ اندام‌ آسیب‌ دیده‌) به‌ گروه‌ پزشکی‌ یاری‌ برسانید. همیشه‌ به‌ این‌ درخواست‌ها پاسخ‌ مثبت‌ بدهید؛ از کمک‌ شما به‌ غایت‌ تقدیر خواهد شد.
 
چه‌ کمکی‌ از دست‌ شما برمی‌آید
- مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌ جدی‌ دارند شناسایی‌ و برای‌ درمان‌ فوری‌ علامت‌گذاری‌ کنید. تمام‌ مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌ جزیی‌ دارند به‌ سرعت‌ از محل‌ منتقل‌ کنید تا دسترسی‌ به‌ موارد جدی‌، تسهیل‌ شود؛ آسیب‌های‌ جزیی‌ را می‌توان‌ در فرصت‌ مناسب‌ درمان‌ کرد. این‌ کار را «تریاژ» می‌نامند.
- مصدومانی‌ را که‌ واضحاً فوت‌ کرده‌اند، رها کنید. به‌ این‌ طریق‌ شما می‌توانید به‌ سایر مصدومانی‌ که‌ نیاز به‌ کمک‌ دارند، به‌طور مؤثر رسیدگی‌ کنید.
- بر روی‌ تمام‌ مصدومان‌، برچسبی‌ شامل‌ نام‌ آنها و جزییاتی‌ درباره‌ وضعیت‌شان‌ قرار دهید تا اطلاعات‌ دقیقی‌ برای‌ پرسنل‌ پزشکی‌ فراهم‌ کرده‌ باشید.
- به‌ کارکنان‌ و ساکنان‌ نزدیک‌ به‌ محل‌ حادثه‌، نسبت‌ به‌ وجود خطرهای‌ بیشتر (پنهان‌) هشدار دهید.
 
اولویت‌بندی‌ : مصدومانی‌ را که‌ آسیب‌های‌ جزیی‌ دارند، از سر راه‌ دور کنید تا پرسنل‌ اورژانس‌ بتوانند بر سر مصدومانی‌ که‌ آسیب‌های‌ جدی‌تری‌ دارند، حاضر شوند.

چگونه به مصدومان حوادث رانندگی کمک کنیم ؟

حوادث‌ رانندگی‌ 
 
شدت‌ حوادث‌ رانندگی‌ از سقوط‌ دوچرخه‌ تا تصادف‌ شدید با اتومبیل‌، متفاوت‌ است‌. محل‌ حادثه‌ اغلب‌ به‌ دلیل‌ ترافیک‌ در حال‌ حرکت‌، پر از خطرهای‌ جدی‌ است‌.

بی‌خطر کردن‌ محل‌ حادثه‌ قبل‌ از حاضر شدن‌ بر سر مصدومان‌، بسیار حیاتی‌ است‌. این‌ اقدام‌ به‌ شما امکان‌ می‌دهد که‌ از خود، مصدوم‌ و سایر افراد عبورکننده‌ از جاده‌، حفاظت‌ کنید. به‌ محض‌ بی‌خطر شدن‌ محل‌، به‌ سرعت‌ وضعیت‌ مصدومان‌ را ارزیابی‌ کرده‌، درمان‌ را اولویت‌بندی‌ کنید. به‌ مصدومانی‌ که‌ به‌ کمک‌های‌ اورژانس‌ نیاز دارند، قبل‌ از دیگران‌ رسیدگی‌ کنید.
 
بی‌خطر کردن‌ محل‌
- ابتدا از امنیت‌ خود مطمئن‌ شوید و از انجام‌ کاری‌ که‌ ممکن‌ است‌ شما را به‌ مخاطره‌ بیندازد، پرهیز کنید.
- اتومبیل‌ خود را در محلی‌ امن‌ و کاملاً با فاصله‌ نسبت‌ به‌ محل‌ حادثه‌ پارک‌ کنید و چراغ‌های‌ خطر آن‌ را به‌ حالت‌ چشمک‌زن‌ قرار دهید.
- هرگز در عرض‌ یک‌ جاده‌ عریض‌ ندوید.
- در شب‌، لباسی‌ بپوشید یا چیزی‌ حمل‌ کنید که‌ روشن‌ یا منعکس‌کننده‌ نور باشد و از چراغ‌قوه‌ استفاده‌ کنید. پس‌ از انجام‌ موارد فوق‌، احتیاط‌های‌ کلی‌ زیر را رعایت‌ کنید:
- چند ناظر را برای‌ هشدار دادن‌ به‌ سایر رانندگان‌ و کاستن‌ از سرعت‌ آنها روانه‌ کنید.
- حداقل‌ به‌ فاصله‌ ۴۵ متر از محل‌ حادثه‌ در هر دو طرف‌ آن‌، مثلث‌ یا چراغ‌ هشداردهنده‌ قرار دهید.
موتور تمام‌ وسایل‌ نقلیه‌ آسیب‌دیده‌ را خاموش‌ کرده‌، در صورت‌ امکان‌، مخزن‌ سوخت‌ را در ماشین‌های‌ دیزلی‌ و موتور سیکلت‌ها خاموش‌ کنید.
- وسیله‌ نقلیه‌ را بی‌حرکت‌ کنید. اگر وسیله‌ نقلیه‌ روی‌ چهارچرخ‌ است‌، ترمز دستی‌ را کشیده‌، اتومبیل‌ را در دنده‌ قرار دهید و یا چند قطعه‌ سنگ‌ بزرگ‌ را درست‌ در جلوی‌ چرخ‌ها بگذارید. اگر وسیله‌ نقلیه‌ چپ‌ کرده‌ است‌، سعی‌ نکنید آن‌ را برگردانید اما از واژگون‌ شدن‌ آن‌ پیشگیری‌ کنید.
- مراقب‌ خطرهای‌ فیزیکی‌ باشید. اطمینان‌ حاصل‌ کنید کسی‌ سیگار نمی‌کشد. گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را از وجود خطوط‌ نیروی‌ آسیب‌دیده‌، سوخت‌ پخش‌ شده‌ و هرگونه‌ وسیله‌ نقلیه‌ای‌ که‌ نشانه‌ «خطر شیمیایی‌» دارد، آگاه‌ سازید.
 
نشانه‌های‌ خطر شیمیایی‌ پلاک‌ خطر شیمیایی‌ (شکل‌ زیر) نشان‌ می‌دهد که‌ وسیله‌ نقلیه‌ در حال‌ حمل‌ یک‌ ماده‌ خطرناک‌ است‌. ماهیت‌ این‌ خطر بالقوه‌ با یک‌ نشانه‌ (شکل‌های‌ سمت‌ راست‌) مشخص‌ می‌شود. خدمات‌ اورژانس‌ قادر به‌ تفسیر این‌ اطلاعات‌ خواهد بود.
مواد خطرناک‌
در هر حادثه‌ (رانندگی‌) ممکن‌ است‌ عوارضی‌ مثل‌ ریزش‌ مواد خطرناک‌ یا فرار گازهای‌ سمی‌ رخ‌ دهد. ناظران‌ را از صحنه‌ حادثه‌ دور کرده‌، موافق‌ جریان‌ باد بایستید. به‌ علامت‌های‌ «خطر شیمیایی‌» روی‌ وسایل‌ نقلیه‌ توجه‌ کرده‌، گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ را در جریان‌ قرار دهید. اگر در مورد امنیت‌ خود یا مفهوم‌ یک‌ نشانه‌ مشکوک‌ هستید، از محل‌ فاصله‌ بگیرید. در صورتی‌ که‌ ریزش‌ مواد وجود دارد و یا روی‌ نوار بالا و چپ‌ علامت‌ «خطر شیمیایی‌» حرف‌ « E » به‌ چشم‌ می‌خورد (حرف‌ « E » به‌ معنای‌ خطر امنیت‌ عمومی‌ است‌)، به‌ دقت‌ مراقب‌ اوضاع‌ باشید.
 
بررسی‌ وضعیت‌ مصدومان‌
به‌ سرعت‌ تمام‌ مصدومان‌ را ارزیابی‌ کنید. اگر بیش‌ از یک‌ مصدوم‌ وجود دارد، ابتدا به‌ آنهایی‌ که‌ ممکن‌ است‌ آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ (مثل‌ سوختگی‌ یا زخم‌ شدید) داشته‌ باشند، رسیدگی‌ کنید.

در صورت‌ امکان‌، مصدومان‌ را در همان‌ وضعیتی‌ که‌ با آنها مواجه‌ شدید، درمان‌ کنید؛ تنها در صورتی‌ که‌ مصدومی‌ در خطر باشد یا به‌ منظور ارایه‌ درمان‌ نجات‌بخش‌، می‌توانید وی‌ را جابه‌جا کنید. محل‌ را به‌طور کامل‌ جستجو کنید تا از مصدومانی‌ که‌ به‌ مناطق‌ دورتر پرتاب‌ شده‌اند یا از آنهایی‌ که‌ به‌ خاطر منگی‌، بی‌هدف‌ حرکت‌ کرده‌ و از محل‌ دور شده‌اند، غفلت‌ نکرده‌ باشید.

اگر مصدومی‌ در داخل‌ یا زیر یک‌ وسیله‌ نقلیه‌ گیر افتاده‌ است‌، به‌ کمک‌ خدمات‌ آتش‌نشانی‌ و نجات‌ احتیاج‌ خواهید داشت‌. بنابراین‌ در اسرع‌ وقت‌ با این‌ مراکز تماس‌ بگیرید.
 
نحوه‌ برخورد با مصدومان‌ داخل‌ وسیله‌ نقلیه‌:
در زمانی‌ که‌ شما مصدوم‌ را از نظر وجود آسیب‌های‌ بالقوه‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ ارزیابی‌ می‌کنید، ناظران‌ می‌توانند با نگه‌ داشتن‌ سر مصدوم‌، به‌ شما کمک‌ کنند.
در برخورد با یک‌ مصدوم‌، ابتدا یک‌ ارزیابی‌ اولیه‌ انجام‌ دهید و در صورت‌ امکان‌، به‌ آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ رسیدگی‌ کنید. در مورد هر مصدومی‌ که‌ در حوادث‌ رانندگی‌ آسیب‌ دیده‌ است‌، همیشه‌ فرض‌ کنید که‌ آسیب‌ گردن‌ (نخاع‌) وجود دارد و سر مصدوم‌ را تا رسیدن‌ نیروهای‌ کمکی‌، با دست‌ نگه‌ دارید. در مدتی‌ که‌ منتظر رسیدن‌ کمک‌های‌ تخصصی‌ هستید، علایم‌ حیاتی‌ مصدوم‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را کنترل‌ و ثبت‌ کنید .
 
نحوه‌ برخورد با مصدومان‌ روی‌ جاده‌:
پس‌ از اطمینان‌ از بی‌خطر بودن‌ اوضاع‌، مصدوم‌ را از نظر وجود آسیب‌های‌ تهدیدکننده‌ حیات‌ بررسی‌ کنید. مصدوم‌ را فقط‌ در صورتی‌ می‌توانید جابه‌جا کنید که‌ کاملاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.
هشدار!
مصدوم‌ را حرکت‌ ندهید مگر وقتی‌ که‌ قطعاً ضرورت‌ داشته‌ باشد.
اگر لازم‌ باشد مصدوم‌ را حرکت‌ دهید، روش‌ مورد استفاده‌ برای‌ جابه‌جا کردن‌ مصدوم‌ بسته‌ به‌ وضعیت‌ وی‌ و نیز وجود یا عدم‌ وجود نیروهای‌ کمکی‌، فرق‌ می‌کند (مبحث‌ « جابه‌جا کردن‌ بیماران‌ » را ببینید).
از یک‌ ناظر بخواهید که‌ موقعیت‌ وسیله‌ نقلیه‌ و مصدوم‌ را نشانه‌گذاری‌ کند؛ این‌ اطلاعات‌ برای‌ پلیس‌ مفید است‌.