ارزیابی پزشکی ظاهر ادرار

  ارزیابی پزشکی ظاهر ادرار 

رنگ طبیعی ادرار زرد کم رنگ کهربایی است و منظره شفاف
دارد. بیماری هـا، مصـرف برخی داروها و میوه ها  و رنگ های
مصنوعی موجود در مواد غذایی و داروها میـتـوانند رنگ ادرار
را تغییر دهند. یک عامل تعیین کننده رنگ ادرار در افراد سالم
میزان دریافت آب و مایعات میباشد. هر قدر مصرف مایعات در
شما بیشتر باشد ادرار نیز رقیق تر و کم رنگ تـر میشود. هر
گاه شما به مقدار کافی آب بنوشید رنگ ادرار شما بی رنگ
و در صورتی که آب کافی در طی روز نیاشامیده بــاشید رنگ
ادرار شـمــا تیره و زرد پر رنگ می شود. بنابرایـن یـک مـعـیـار
مطمئن برای اینکه دریابیم آیا آب کافی می نـوشیـم یـا خیر،
مشاهده رنگ ادرار است (البته اگر بیماری خاصی نداشته و
دارو مـصـرف نـکـرده بـاشیـم). در شکل مقابل 7 رنگ ادرار که
بـیـان گر دریافت کافی مایعات است را مشاهده می کـنـیـد.
چنانچه رنـگ ادرار شـمـا پـر رنـگ تـر از رنـگ شـماره 3 باشد
بمعنی آنست که بدن شما دچار کم آبی است و میــبایست
آب بیشتری در طی روز بنوشید.

ادرار تشکیل یافته است از:
رنگدانه های ادرار + اسید اوریک (یک اسید ملایم با
نـیـتـروژن بـالا) + اوره (یـک مـاده اندکی چسـبـنـاک)
(2 درصد ادرار) + کراتی نین + گلبولهای مرده + آب
(95 درصد ادرار) و الکترولیتهای اضافی بدن.

رنگدانه های ادرار شـامـل: اوروکـروم، اوروبیـلــین و
اورواریـتـرین هستند. (از مشتقات بیلی روبین می
باشند)

* تـرکیـبات غیر طبیعی ادرار شامل: پروتئین، قند،
خون،املاح صفراوی وبیلی روبین.

* اسید اوریک حاصل از متابولیسم اسید های نوکلئیک و پورینها و اوره حاصل متابولیسم آمینو اسیدهای پروتئینها میباشند. کرآتینین هم حاصل تجزیه کرآتین عضلات است.

* ادرار درون مثانه استریل میباشد. اما مجرای پیشابراه استریل نیست بهمین خاطر ادرار در مسیر خروج خود میتواند آلوده به باکتری گردد.

تغییر رنگ ادرار میتواند در پی مصرف برخی داروها و یا مواد غذایی روی دهد اما همین تغییر رنگ میتواند نشانه یک بیماری خطرناک باشد. در اینجا به رنگهای غیر طبیعی ادرار اشاره و علل آنها را مورد بررسی قرار میدهیم:

1- ادرار قرمز و صورتی (و یا به رنگ چای)

* وجود خون در ادرار (هماتوری): عفونت و التهاب پروستات در آقایان-عفونت مثانه- فشار خون بالا- سنگ کلیه و مثانه-هموفیلی-سرطان مثانه، کلیه و یا پروستات-تراما(شکستگی لگن و یا ضربه به کلیه و مثانه)-سل-یرقان.

* مصرف چغندر، شاه توت و مواد غذایی و قرصهای حاوی رنگدانه های مصنوعی.

* مسمومیت با جیوه و سرب.

* وجود هموگلوبین، میوگلوبین و یا گلبولهای قرمز در ادرار.

* مصرف برخی داروها (مانند ملینها و یا ضد انعقاد خون) مانند:RIFAMPIN-PHENOLPHTALEINE-PYRIDIUM-THORAZINE-COMPAZINE-IBUPROFEN-DOXORUBICIN-SALICYLATES-HEPARIN-SENNA-PHENYTOIN-PHENOTHIAZINE-

* مصرف ویتامین B.

* در صورت قرمز و یا صورتی شدن ادرار  فورا به پزشک مراجعه کنید.

2- ادرار نارنجی و یا زرد تیره

* نشانه کم آبی بدن.

* بیماری یرقان (زردی).

* مصرف B کمپلکس، مواد غذایی حاوی کاروتن (هویج) و ویتامین C.

* مصرف برخی داروها مانند:WARFARIN-RIFAMPIN-PYRIDIUM-SERENIUM-RIBOFLAVIN-SULFOSALAZINE-HEPARIN-TETRACYCLINE

3- ادرار سبز و آبی

* رنگهای مصنوعی موجود در مواد غذایی و داروها. رنگدانه METHYLENE.

* مصرف مولتی ویتامینها و مواد حاوی کاروتن.

* عفونت مجاری ادراری (ادرار سبز)-مشکلات صفرا-سطح بالای کلسیم(ادرار آبی).

* مصرف برخی داروها مانند:AMITRIPTYLINE-DOXORUBICIN-PROPOFOL-CIMETIDINE-RESORCINOL-METHOCARBAMOL-TRIAMTERENE

4- ادرار قهوه ای تیره و یا سیاه

* اختلالات کبدی (هپاتیت ویروسی ،سیروز کبدی)- سرطان ملانوما.

* آلودگی با بتادین.

* مصرف ریواس.

* مسمومیت با مس و فنول.

* مصرف ترکیبا ت آهن دار.

* مصرف داروهای ملین و ضد فشار خون و داروهای:METHOCARBAMOL-SORBITOL-SULFONAMIDES-METRONIDAZOLE-NITRATES

5- ادرار به رنگ زرد تیره
* نشانه کم آبی بدن.

* بیماری یرقان(زردی).

6- ادرار کدر

* بیماری سوزاک-التهاب و عفونت مثانه-التهاب پروستات-بیماری سل-عفونت مجاری ادرار-سنگ کلیه و مثانه.

* ادرار با فسفات، اکسالات، مخاط، لیپید و گلبولهای سفید و قرمز بالا.

7- ادرار با کف زیاد: نشانه پروتئین زیاد در ادرار(نفروز=دفع پروتئین در ادرار).

8- ادرار سفید: وجود چرک و عفونت.

9- علل سوزش ادرار

* محرک های ادراری مانند غذاهای تند و ادویه دار، غذاهای اسیدی، کافئین(قهوه و شکلات)، الکل.

* آلرژی به صابون-صابونها و دستمال توالت معطر-حمام کف صابون.

* عفونت مجاری ادراری-بیماریهای مقاربتی (سوزاک و کلامیدیا)-التهاب و عفونت مثانه و پیشابراه-عفونت،التهاب و یا سرطان پروستات-سنگ کلیه-عفونت قارچی.

10- علل تکرار ادرار

* اضطراب-برودت محیط-مصرف زیاد مایعات.

* مصرف مدرها، الکل و کافئین.

* عفونت مجاری ادرار-التهاب مثانه-سنگ مثانه-دیابت-سرطان مثانه-سنگ کلیه-مشکلات کلیوی-التهاب و یا سرطان پروستات.

11- علل قطره قطره آمدن ادرار

* سنگ کلیه-نوروپاتی مثانه-آسیب به نخاع-التهاب،تورم و یا سرطان پروستات-عفونت مجاری ادرار-تنگی و یا تومور پیشابراه-بی اختیاری ادرار-ضعف عضلات کف لگن.

* مصرف برخی داروها-چاقی.

بوی ادرار نیز میتواند نشانگر بیماری باشد:

بوی طبیعی ادرار اندکی اروماتیک (معطر) و اسیدی است.

1- مصرف ویتامینها (بویژه B6) و زرد چوبه بوی ادرار را تغییر میدهد.

2- بوی آمونیاک: نشانه کم آبی بدن و غلظت بالای ادرار-عفونت-همچنین ادرار پس از مدتی که در دمای اتاق بماند باکتریها اوره موجود در ادرار را به آمونیاک تبدیل میکنند.

3- بوی تعفن و ماهی: عفونت باکتریایی کلیه، مثانه و مجاری ادراری.

4- بوی شیرین و میوه ای: دیابت(وجود گلوکز در ادرار).

5- بوی نا: بیماری کبدی.

6- بوی استون: دیابت-خستگی و گرسنگی شدید.

ورزش های کگل چیست؟Kegel exercises

ورزش های کگل چیست؟

ورزش های کگل ورزش هایی برای تقویت  

عضلات حمایت کننده مجرای ادراری، مثانه،  

رحم و راست روده (رکتوم) هستند. مبدع این 

 ورزش ها آرنولد کگل متخصصی زنانی است  

که در دهه 1940 میلادی این ورزش ها را برای 

 کمک به درمان بی اختیاری پس از زایمان ابداع 

 کرد. 

چرا ورزش های کگل اینقدر مهمند؟

این ورزش ها به بهبود بسیاری از مشکلات پس  

از زایمان کمک می کنند. تحقیقات نشان داده است  که زنانی که در طول حاملگی بطور مرتب 

 این ورزش ها را انجام می دهند بهتر می توانند پس از زایمان بی اختیاری را کنترل کنند. حتی در  

صورتیکه این ورزش ها در زمان حاملگی انجام نشوند ولی به فاصلی کوتاهی پس از زایمان شروع شوند، باز هم می توانند در کاهش بی اختیاری کمک کننده باشند. همچنین بکارگیری همیشگی این روش می تواند در کاهش بی اختیاری در سنین بالا نیز کمک کننده باشد.

ورزش های کگل همچنین سبب افزایش جریان خون ناحیه راست روده و در نتیجه کاهش احتمال ایجاد هموروئید شده و به ترمیم پرینه (محل بین سوراخ مهبل و مقعد) بعد از اپیزیوتومی (برشی که در زایمان طبیعی روی ناحیه پرینه داده می شود)  یا پارگی کمک می کند. این ورزش ها همچنین به جمع شدن مجدد بافت مهبل که پس از زایمان طبیعی اندکی شل می شود کمک کرده و به این شکل بر زندگی جنسی زوج ها نیز مؤثرند.

چگونگی انجام ورزش های کگل

برای انجام این ورزش باید عضلات دور مهبل و مقعد را سفت کنید (درست مثل زمانی که می خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید) و 8 تا 10 ثانیه نگهدارید و سپس آزاد کنید. البته این کار را هنگام ادرار کردن انجام ندهید بلکه اگر فقط می خواهید درستی انجام آن را کنترل کنید برای یک لحظه موقع ادرار کردن امتحان کنید. یک راه دیگر برای اطمینان از اینکه عضلاتی را که منقبض می کند همان هایی هستند که باید باشند این است که انگشت را در درون مهبل قرار داده و عضلات را منقبض کنید. اگر روی انگشتتان احساس فشار کردید معلوم است که ورزش را بصورت صحیح انجام می دهید. شکم و عضلات نشیمن نباید هنگام انجام ورزش های کگل حرکت کنند.

چند وقت یک بار باید ورزش های کگل را انجام داد؟

با چند انقباض در هر بار شروع کنید. با قوی تر شدن عضلات تعداد انقباضات در روز و زمان نگهداشتن انقباض را افزایش دهید. در هر بار انجام ورزش 10 انقباض انجام دهید و آرام آرام این مقدار را به حداکثر 3 تا 4 بار ورزش (که هر کدام شامل 10 انقباض است) به تعداد 3 بار در روز برسانید. سعی کنید ورزش های کگل را به برنامه همیشگی و روتین خود تبدیل کنید. این کار را می توانید هنگام بیدار شدن از خواب، تماشای تلویزیون، یا قبل از رفتن به رختخواب انجام دهید. در مجموع، زمان انجام این ورزش ها مهم نیست بلکه مهم این است که بطور مرتب انجام شوند.

بی اختیاری ادراری Urinary incontinence

بی اختیاری ادراری Urinary incontinence

بی اختیاری ادرای از دست دادن کنترل بر  

ادرار کردن است به طوری که شما قبل از اینکه به توالت برسید مقداری ادرار نشت 

 می کند.انواع مختلفی از بی اختیاری  

ادراری موجود است.

یک نوع بی اختیاری ادراری از نوع بی اختیاری استرس استstress incontinence . این نوع بی اختیاری زمانی رخ می دهد که ماهیچه های لگنی زیر مثانه آنقدر قوی نیستند که در مقابل فشاری که از بال به مثانه آورده می شود تاب مقاومت را ندارند.هنگامیکه ماهیچه های لگن شما راه بدهند ، آنها رها می کنند و می فشرند اطراف انتهای مثانه شما ، و بنابراین ادرار می تواند خارج شود.بی اختیاری در اثر استرس در زمان حاملگی ، هنگام سرفه کردن،عطسه،بلند کردن،خندیدن و هنگام حرکات به عقب بدن که فشار بر مثانه می آید شایع است.

نوع دیگر شایع بی اختیاری ادراری از نوع اصراری Urge incontinence است، همچنین موسوم به مثانه بیش از حد فعال است.با این نوع بی اختیاری urge مثانه به کشیدن و گشاد شدن و به علائم عصبی کلا حساس می شود، بنابراین ممکن است شما احساس انگیزش به ادرار کردن داشته باشید زمانی که مثانه شما فقط  قسمتی از آن پر شده است. همچنین با این نوع بی اختیاری urge ، مثانه شما میتواند فشرده شود بعد از یک کوچکترین تحریک که حتی می تواند فکر کردن به ادرار کردن باشد که منجر به تحریک و نشت ادرار می شود.در این مورد، شما ممکن است خود را خیس کنید زمانی که صدای شره آب را می شنوید یا شیر را باز می کنید که ظرفها را و یا دست خود را بشویید.شما همچنین خودتان را خیس کنید درست زمانی که وارد حمام می شوید یا زمانی که می خواهید وارد خانه شوید و کلید را داخل در می کنید اگر قصد دارید که مستقیما به حمام بروید.

برای زنها داشتن بی اختیاری ادراری بعد از بچه دار شدن شایع است. حاملگی و تولد بچه می تواند بر وضعیت ماهیچه های لگن تاثیر بگذارد، اما همچنین می تواند موجب کشیده شدن و صدمه اعصاب لگن شود. صدمه عصبی می تواند موجب بی اختیاری urge شود. بی اختیاری ممکن است با کمال تعجب به مدت زیادی بعد از زایمان به طول انجامد، بخصوص زمانی که التیام عصبی باید اتفاق افتد.یک بررسی یافته است که 3 ماه بعد از تولد بچه ، 15% از زنان هنوز نشت ادراری دارند.

بی اختیاری ادراری موقت معمولا به وسیله عفونت های ادراری ایجاد می شود.بی اختیاری ادراری همچنین می تواند در نتیجه افتادن رحم باشد، پرولاپس رحم(uterine prolapse)  یا سوزش واژن(واژینیت) باشد.مشکلات عصبی مانند بیماری ام اس Multiple sclerosis یا صدمه به نخاع می تواند موجب سرازیر شدن و لبریز شدن مثانه یا خالی شدن غیر قابل انتظار باشد.بی اختیاری ادراری می تواند یک از عوارض اشعه درمانی یا جراحی پروستات باشد.

بعضی از افراد مثانه آنها عمل طبیعی و کنترل طبیعی دارند، ولی آنها قادر به حرکت آزادانه برای رفتن به توالت نیستند. مشکلاتی مانند آرتریت می تواند منجر به بی اختیاری ادراری به علت اینکه فرد آنقدر آهسته حرکت می کند که نمی تواند به موقع به توالت برسد.

بی اختیاری ادراری حدود 13 میلیون نفر را در ایالت متحده درگیر و به صورت شایع تری در زنان نسبت به مردان است. این در 10% تا25% از زنان جوانتر از 65 سال و در 15% تا 30% از زنان پیرتر از سن 60 که در خانه های سالمندان زندگی نمی کنند دیده می شود. در بین افرادی که در مراکز مراقبت زندگی می کنند ، بی اختیاری ادراری بیشتر شایع تر است، و بر بیش از 50% از زنان بیمار تاثیر می گذارد.

نشانه ها

نشانه اصلی بی اختیاری ادراری نشت ادرار است.این نشت می تواند مکرر و یا نادر باشد، می تواند به صورت خیس کردن و یا مقدار کم باشد. بی اختیاری نوع urge می تواند موجب فقره های نشت در هنگام خواب شود.

اگر نشت ادرار همراه با درد در زمان ادرار کردن باشد و یا ادرار صورتی ، قرمز، یا تغییر رنگ تیره و یا ادرار بد بو ، درد شکم یا پشت، ادرار کردن مکرر، به نظر می آید که عفونت ادراری موجب آن باشد.

تشخیص

بعد از بررسی تاریخچه پزشکی ، پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که جزئیات زمان و مقدار ادرار که در عرض 24 ساعت تا 72 ساعت نشت می کند را ثبت کنید. این بعضی اوقات موسوم به دفتر خاطرات روزانه ادرار کردن است.شما می توانید میزان نوشیدن مایعات را به خوبی در این زمان ثبت کنید، و شما می توانید هر گونه عاملی که موجب تحریک می شود مانند فعالیت های جسمی ، سرفه،یا خندیدن که در ارتباط با دفعات نشت ادراری شما می باشد.

یک معاینه نورولوژیک و یک معاینه لگنی ممکن است کمک به پزشک شما برای درک بهتر علت بی اختیاری ادراری کند. معاینه شما ممکن است همچنین شامل یک آزمایش برای مشخص کردن اینکه مثانه شما کاملا تخلیه می شود. برای این آزمایش ، از شما خواسته می شود که ادرار کنید تا مثانه شما تخلیه شود.سپس، میزان ادرار مانده در مثانه را اندازه می گیرند،یا به وسیله اولتراسوند (سونوگرافی)، یا به وسیله تخلیه باقی مانده ادرار از طریق یک لوله باریک (کاتتر)که با ملایمت به داخل پیش آبراه فرو می کنند. یک آزمایش ادرار معمولا انجام می گیرد برای چک کردن عفونت ادراری.

اگر پزشک شما مشکوک به صدمه عصبی در علت بی اختیاری ادرار در شما باشد، شما ممکن است احتیاج به سی تی اسکنCT scan   یا ام آر آی MRI از مغز یا نخاع خود داشته باشید.

زمان مورد انتظار

بی اختیاری ادراری ممکن است مشکل کوتاه مدت اگر در رابطه با حاملگی و یا عفونت ادراری باشد. بی اختیاری ادراری که در رابطه با ضعیفی ماهیچه ها، صدمه به لگن یا مشکلات عصبی باشد اغلب اوقات یک مشکل طولانی مدت است.

پیشگیری

بیشتر زنان نیاز به نگرانی در مورد پیشگیری از بی اختیاری ادرار در آنها نیست.این مشکل می تواند همان زمانی که شروع می شود درمان شود.

اگر شما در نظر دارید یا ندارید که رحم خود را بردارید hysterectomy و اگر این جراحی ضروری نیست، شما باید بدانید که بی اختیاری ادرار در در زنانی که رحم خود را برداشته اند بیشتر شایع است.

جایگزینی استروژن احتمال شما را از رسیدن به بی اختیاری ادراری نمی کاهد، اگر چه پزشکان زمانی فکر می کردند که استروژن کمک کننده است.این فقط در مورد درمان برای علل خاص نشانه های ادراری واژینیت اتروفیکatrophic vaginitis استفاده و به عنوان یک استراتژی پیشگیری کننده توصیه نمی شود.

زنانی که چاق هستند و زنانی که به صورت مرتب ورزش نمی کنند بیشتر مساعد گرفتن بی اختیاری ادراری هستند. این یک دلیل خوب برای خوردن غذای سالم و ورزش در خلال زندگی است.

درمان

(اینجا لیک  کنید ------> ورزش های کگلkegel exercises

در خیلی از موارد ، زنان می توانند به وسیله انجام ورزش های ماهیچه های لگن بی اختیاری ادراری را بهبود و یا از بین ببرند. این ورزش ها موسوم به kegel exercises باعث قوی کردن ماهیچه هایی که دهانه پیش ابراه ، واژن و مقعد را احاطه می کنند می شود. این ورزش بخصوص در بی اختیاری ادراری از نوع استرس موثر می باشد، اما آنها همچنین می توانند کمک به کنترل مثانه شما اگر بی اختیاری از نوع های دیگر دارید کنند.

برای انجام ورزش kegel ، شما نیاز دارید که ماهیچه های خود را به طریقی بچلانید که موجب شود شما احساس تنگ کردن و سفت گرفتن مقعد و واژن خود دارید. یک نمونه توصیه ای برای زنان این است که به مدت 6 تا 8 ثانیه در یک نوبت و 8 تا 12 فشردگی در هر نوبت. شما می توانید این ورزش را چندین بار در هفته تکرار کنید. این به مدت چند ماه یا بیشتر طول می کشد قبل از اینکه فواید آن آشکار شود.

دوبار تربیت کردن مثانه Bladder retraining

بی اختیاری اضطراریurge می تواند بهبود یابد با یک برنامه ساده که کمک به مثانه شما می کند که کمتر به تحریکات در طول زمان حساس باشد. فشردن مثانه شما یک پاسخ موقعیتی است.برای کمک به مثانه که کمتر از جا در رود، شما احتیاج دارید که به مثانه خود پی بردن به زمان را یاد دهید وقتی که به وسیله علائم یک مثانه پر تحریک نشده است.برای انجام دادن آن ابتدا، مثانه خود را با یک برنامه ریزی سفت و سخت قبل از اینکه کاملا پر شود تخلیه کنید. این ممکن است نیاز باشد که شما یم تایمر یا کرونومتر را داشته باشید و هر نیم ساعت یا یکساعت به توالت بروید و آن را متوقف کنید.بعد از داشتن یک یا دو روز موفقیت آمیز،شما می توانید به تدریج زمان بین توقف های توالت را زیاد تر کنید. مثانه شما ممکن است تا چند هفته از این برنامه شرطی کردن جواب ندهد.

شما همچنین می توانید بی اختیاری ادراری از نوع urge را با یادگیری راه های ساکت نگه داشتن علائم مثانه خود بهبود بخشید.وقتی شما احساس یک اضطرار برای ادرار کردن را دارید، سعی کنید بنشینید و نفس عمیق بکشید برای یک زمان کوتاه به جای مسابقه دویدن به سمت توالت. ورزش های Kegel را برای گیج کردن مثانه انجام دهید.بعضی از متخصصان برای بیماران یک بیوفیدبک اسفنکتر گذاشته که میزان فشار مقعد ،مثانه،و فشار شکم در خلال فشردن kegel و یا در خلال روش های شل کردن نشان می دهد.

داروها

چند دارد هست که می تواند میزان سفتی ماهیچه ای مثانه را کم کند. این داروها می توانند نشانه های بی اختیاری ادراری از نوع اضطرارurge را بهبود بخشند.شایعترین داروی مورد استفاده در درمان بی اختیاری ادراری (اکسی بوتینینoxybutynin و tolterodine(Detrol) ).زنانی که عفونت ادراری دارند آنتی بیوتیک داده می شوند. برای زنان بعد از یائسگی که دارای واژینیت که به علت کم بودن میزان استروژن ایجاد شده هستند، کرم های استروژن یا قرص های داخل واژنی می تواند موثر باشد، ولی استروژن کمک به بی اختیاری ادراری در زنانی که این وضعیت واژنی را ندارند نمی کند.

به غیر از داروهای شیمیای میتوان به داروهای گیاهی نیز اشاره کرد

دارو جهت بی اختیاری 

1.  ادرار سعد کوفی  یک قسمت 
2.  سنبل الطیب یک قسمت 
3.  اسطو خودوس یک قسمت 
4.  کندر یک قسمت 
5.  بلوط یک قسمت 
6.  کمون کرمانی یک قسمت 
7.  عسل هجده قسمت 

 طرز تهیه و مقدر مصرف : داروها را کوبیده سپس الک نموده سپس با عسل مخلوط نموده روزی 5 گرم با کمی آب میل کنید .

وسایلی که ماهیچه های لگن را تقویت می کند.

یک پزشک گاهگاهی توصیه به استفاده از وزنه های مخروطی شکل برای افزایش دادن تاثیر موقعیت ماهیچه ای ورزش kegel می کنند. شما می توانید یکی از این مخروط ها را داخل واژن خود کنید قبل از اینکه شما شروع به ورزشهای لگن نمایید.

اگر نشت ادرار شما به علت افتادگی رحم یا یک برآمدگی یا خمش در پیش آبراه باشد، یک حلقه پلاستیکی سفت که انتهای رحم شما را نگه می دارد ممکن است کمک کننده باشد.این وسیله موسوم به رحم بند یا شیاف مهبل(pessary)  است، این می تواند داخل واژن قرار داده شود به وسیله یک پزشک و مداوم استفاده شود.

جراحی

شایعترین علت بی اختیاری ادراری از نوع استرسstress incontinence در زنان کم شدن حمایت در گردن مثانه است. جراحی می تواند برای درمان این مشکل استفاده شود، زمانی که دیگر روش های درمانی غیر موثر هستند.

جراحی را می توان به وسیله یک برش بالای استخوان شرمگاهی انجام داد، از داخل یک برش در واژن،یا در بعضی از موارد، به وسیله فرو کردن یک وسیله نیدل شکل از داخل پوست بالای استخوان شرمگاهی یا داخل دیواره جلویی واژن، با هدایت حرکت نیدل به وسیله استفاده از پروب سونوگرافی داخل پیش آب راه با یک زنجیر از بافت پیوندی یا حلقه ای از مواد بخیه و سپس مهار کردن پیش آبراه به لگن بنابراین خم نخواهد شد یا از مرکز منحرف نمی شود.جراحی از طریق یک برش ، که اجازه به جراح می دهد که بطور واضح کار خود را ببیند،موفقیت های طولانی مدتی از روش جراحی با نیدل داشته است.

گاه و بیگاه ، گردن مثانه می تواند به وسیله تزریق مواد غیر قابل جذب کلفت شود.این می تواند کمک به بعضی از مردم برای نگه داشتن ادرار به سادگی کند.

به ندرت یک تحریک کننده الکتریکی ممکن است به صورت جراحی کاشته شود. این وسیله به صورت دوره ای عصب دنبالچه ایsacral nerve را که عصب کنترل عمل مثانه و ماهیچه های لگن است را تحریک می کند.این ممکن است باعث کاهش نشانه ها در افرادی که بی اختیاری ادراری از نوع اضطراری urge و یا سر ریز شدن مثانه دارند می شوند.

استراتژی های دیگر

اگر شما سیگاری هستید و ادرار شما زمانی که سرفه می کنید، این یک دلیل عالی برای شما خواهد بود که سیگار را ترک کنید.و درمان های لازم را برای سرفه خود از پزشک دریافت کنید.

اگر چه کهنه و پوشک ها ی بالغین میتواند امنیت بیاورد، این محصولات همچنین می تواند موجب تحریک پوست شده ، و آنها نباید اولین یا تنها درمان مورد استفاده در بی اختیاری ادرار باشد.

زمانی که به یک متخصص باید رجوع کرد

چون زنها اغلب اوقات اکراه دارند که در مرد نشانه های بی اختیاری ادرار خود به پزشک خود بگویند، کمتر از 50% مراقبت های پزشکی را دریافت می دارند.بی اختیاری ادراری  یک مشکل خیلی شایع است، و گستره ای از درمان های ممکن را دارد. اگر شما بی اختیاری ادراری را تجربه می کنید ، به پزشک خود بگویید.

پیش آگهی

حدود 80% از زنان که برای بی اختیاری ادراری درمان می شوند یافته اند که نشانه های آنها بهبود می یابد. بیمارانی که برنامه تربیت مثانه را ادامه می دهند ممکن است نتایج خوب را بعد از فقط هفته های کمی از درمان ببینند. ورزش kegel کنترل ادرار را در 40% تا 75% از زنانی که استفاده سازگاری داشته بهبود می بخشد.

جراحی برای بی اختیاری ادراری نشان داده شده است که زیاد موفقیت آمیز است، اما این می تواند در نتیجه یک یا بیشتر عوارض باشد.بعضی از این عوارض امکان پذیر شامل:

-          مشکل در تخلیه مثانه

-          اسپاسم مثانه

-          عفونت مثانه

-          صدمه به مثانه هنگام جراحی

-          بازگشت بی اختیاری

Harvard Medical School